Φροντιστήριο Αργυρούπολης
Το 1840 δόθηκε στη Σχολή η ονομασία Φροντιστήριο, ονομασία που διατηρήθηκε μέχρι και το κλείσιμό του το 1922. Την εποχή ίδρυσής του, ο όρος Φροντιστήριο σήμαινε το σπουδαστήριο που συμπεριλάμβανε Δημοτικό, Σχολαρχείο και Γυμνάσιο. Στην τελική του μορφή αποτελούνταν από έντεκα τάξεις: πέντε τάξεις για το Δημοτικό Σχολείο, τρεις τάξεις για το Ελληνικό ή Σχολαρχείο και τρεις Γυμνασιακές τάξεις.
Με τις ενέργειες του Γεώργιου Παπαδόπουλου Κυριακίδη, τη συνδρομή του μητροπολίτη Χαλδίας Γερβασίου και την οικονομική στήριξη των κατοίκων της Χαλδίας θεμελιώθηκε το 1875 το κτίριο του Φροντιστηρίου, του οποίου η αποπεράτωση συντελέστηκε το 1879. Αποτελούταν από πλήρη αστική σχολή και 5 γυμνασιακές τάξεις με 12 καθηγητές και δασκάλους και πάνω από τριακόσιους μαθητές. Οι αρχιμεταλλουργοί δώρισαν 68 οκάδες αργύρου για την αγορά κτημάτων που θα έδιναν έσοδα στο Φροντιστήριο της Αργυρούπολης. Ο Μητροπολίτης Χαλδίας Γερβάσιος Σουμελίδης, για να εξασφαλίσει την οικονομική λειτουργία του Φροντιστηρίου, το εφοδίασε με ακίνητη περιουσία, εκποιώντας όσα ιερά αναθήματα περίσσευαν και δεν ήταν σε χρήση. Έλιωσε ιερά σκεύη εκκλησιών και με το ασήμι τους – 45 οκάδες – κατασκευάστηκε το κτίριο. Τα έσοδα από την πώληση των κειμηλίων ανήλθαν σε 1.200 λίρες. Αυτή η περιουσία απέφερε σταθερό εισόδημα στο Φροντιστήριο.
Το Φροντιστήριο της Αργυρούπολης υπήρξε το γνωστότερο εκπαιδευτικό ίδρυμα του Πόντου, μετά το Φροντιστήριο της Τραπεζούντας, στην επαρχία της Χαλδίας. Αποτέλεσε τον πνευματικό φάρο της Χαλδίας και ταυτοχρόνως τον οδηγό για την ίδρυση σε κάθε χωριό εκπαιδευτηρίου που εκπλήρωνε τον σκοπό της διατήρησης της ελληνικότητας των κατοίκων. Μέχρι τότε αυτή τη μνήμη την συντηρούσαν τα μοναστήρια της περιοχής και οι ιερατικές σχολές που λειτουργούσαν.
Το Φροντιστήριο αποκτά ξεχωριστή αίγλη, όταν τη διεύθυνσή του αναλαμβάνει ο Γεώργιος Παπαδόπουλος – Κυριακίδης, που εργάζεται με αυταπάρνηση για την αναβάθμισή του. Από το 1854 και μετά, ο Κυριακίδης εισάγει στο Φροντιστήριο και άλλες τάξεις, το εμπλουτίζει με βιβλία, προγράμματα, οργανώνει τα μητρώα σπουδών, τα μαθητολόγια, τους ημερήσιους ελέγχους και τις χειμερινές εξετάσεις. Η παιδαγωγική συμπεριφορά του απέναντι στους μαθητές ήταν εξαιρετική και για αυτόν τον λόγο αυξανόταν διαρκώς η ζήτηση για εκπαίδευση. Ο Γεώργιος Κυριακίδης ήταν διευθυντής στο Φροντιστήριο από το 1854 μέχρι και το 1860, ενώ στη συνέχεια παρέμεινε στην Αργυρούπολη και βοήθησε με κάθε τρόπο τη λειτουργία του Φροντιστηρίου μέχρι το 1877. Όλα αυτά τα χρόνια σημειώνεται σημαντική αύξηση των μαθητών.
Με τις ενέργειες του Γεώργιου Παπαδόπουλου Κυριακίδη, τη συνδρομή του μητροπολίτη Χαλδίας Γερβασίου και την οικονομική στήριξη των κατοίκων της Χαλδίας θεμελιώθηκε το 1875 το κτίριο του Φροντιστηρίου, του οποίου η αποπεράτωση συντελέστηκε το 1879. Αποτελούταν από πλήρη αστική σχολή και 5 γυμνασιακές τάξεις με 12 καθηγητές και δασκάλους και πάνω από τριακόσιους μαθητές. Οι αρχιμεταλλουργοί δώρισαν 68 οκάδες αργύρου για την αγορά κτημάτων που θα έδιναν έσοδα στο Φροντιστήριο της Αργυρούπολης. Ο Μητροπολίτης Χαλδίας Γερβάσιος Σουμελίδης, για να εξασφαλίσει την οικονομική λειτουργία του Φροντιστηρίου, το εφοδίασε με ακίνητη περιουσία, εκποιώντας όσα ιερά αναθήματα περίσσευαν και δεν ήταν σε χρήση. Έλιωσε ιερά σκεύη εκκλησιών και με το ασήμι τους – 45 οκάδες – κατασκευάστηκε το κτίριο. Τα έσοδα από την πώληση των κειμηλίων ανήλθαν σε 1.200 λίρες. Αυτή η περιουσία απέφερε σταθερό εισόδημα στο Φροντιστήριο.
Το Φροντιστήριο της Αργυρούπολης υπήρξε το γνωστότερο εκπαιδευτικό ίδρυμα του Πόντου, μετά το Φροντιστήριο της Τραπεζούντας, στην επαρχία της Χαλδίας. Αποτέλεσε τον πνευματικό φάρο της Χαλδίας και ταυτοχρόνως τον οδηγό για την ίδρυση σε κάθε χωριό εκπαιδευτηρίου που εκπλήρωνε τον σκοπό της διατήρησης της ελληνικότητας των κατοίκων. Μέχρι τότε αυτή τη μνήμη την συντηρούσαν τα μοναστήρια της περιοχής και οι ιερατικές σχολές που λειτουργούσαν.
Το Φροντιστήριο αποκτά ξεχωριστή αίγλη, όταν τη διεύθυνσή του αναλαμβάνει ο Γεώργιος Παπαδόπουλος – Κυριακίδης, που εργάζεται με αυταπάρνηση για την αναβάθμισή του. Από το 1854 και μετά, ο Κυριακίδης εισάγει στο Φροντιστήριο και άλλες τάξεις, το εμπλουτίζει με βιβλία, προγράμματα, οργανώνει τα μητρώα σπουδών, τα μαθητολόγια, τους ημερήσιους ελέγχους και τις χειμερινές εξετάσεις. Η παιδαγωγική συμπεριφορά του απέναντι στους μαθητές ήταν εξαιρετική και για αυτόν τον λόγο αυξανόταν διαρκώς η ζήτηση για εκπαίδευση. Ο Γεώργιος Κυριακίδης ήταν διευθυντής στο Φροντιστήριο από το 1854 μέχρι και το 1860, ενώ στη συνέχεια παρέμεινε στην Αργυρούπολη και βοήθησε με κάθε τρόπο τη λειτουργία του Φροντιστηρίου μέχρι το 1877. Όλα αυτά τα χρόνια σημειώνεται σημαντική αύξηση των μαθητών.